Długa zima oznacza dla dzikich zwierząt ciężki okres, mieszkańcy lasu z trudem radzą sobie z mrozem i śniegiem. Gruba warstwa białego puchu i lód utrudniają dostęp do naturalnego pokarmu. W przetrwaniu pomagają im jak zawsze leśnicy, wspólnie z myśliwymi, uczniami z okolicznych szkół i wolontariuszami organizacji pozarządowych. Niezależnie od zorganizowanych form, zwierzęta dokarmiają także osoby indywidualne, spontanicznie i z potrzeby serca.

Wszyscy winniśmy przy tym zwracać uwagę na działania systematycznie, najlepiej tylko w czasie surowej zimy. Karmę należy podawać w stałych punktach, jak paśniki, buchtowiska, pod drzewami, w sadach, obejściach budynków. Z dostarczaniem pokarmu nie można przesadzać, najważniejsze jest wykładanie pożywienia tylko w warunkach zagrażających życiu. W łagodne zimy powinny radzić sobie same, dzikie zwierzęta są ku temu biologicznie przystosowane.

Ptaki, które najczęściej odwiedzają takie stołówki (wróblowate),  dokarmiamy drobną kaszą, słonecznikiem, pestkami dyni, jabłkami, słoniną (koniecznie nie soloną). Większe, jak kawki, gawrony, sroki, sójki, dzięcioły, chętnie jedzą grube kasze i ziarna. Dużą rolę w od­ży­wia­niu zwie­rzy­ny i za­po­bie­ga­niu cho­ro­bom od­gry­wa­ją skład­ni­ki mine­ral­ne, zwłasz­cza sól. Za­po­trze­bo­wa­nie na ten składnik po­kry­wa­ne jest z żeru na­tu­ral­ne­go uzupełnionego karmą. Dodatkiem są li­zaw­ki, tj. kostki soli umieszczane na drew­nia­nym słu­pku. Pod wpływem wilgoci sól roz­pusz­cza się i spły­wa po słup­ku, zwie­rzę­ta chęt­nie ją zli­zu­ją.

W okre­sie zi­mo­wym jesz­cze groź­niej­sze dla leśnych zwie­rząt od mrozu i braku wody, są wałęsają­ce się psy. Mogą po­lo­wać zbio­ro­wo wy­rzą­dza­jąc ol­brzy­mie szko­dy, naj­czę­ściej giną polne sarny. Wśród kłusowników obserwujemy czworonogi zwią­za­ne z go­spo­dar­stwa­mi domowy­mi, które nie­ do­pil­no­wa­ne nauczyły się po­lować. Dlatego leśnicy ciągle apelują, aby psy w lesie pro­wa­dzać na smy­czy. Sama go­ni­twa jest dla dzi­kie­go zwie­rzę­cia batalią o egzystencję.

Zbyt często zda­rza się też, że ­ba­wiące się psy za­pę­dzają się między drzewa i nie po­tra­fią wrócić do wła­ści­cie­la. Próbują przetrwać w obcych warunkach podejmując walkę o życie razem z mieszkańcami lasu.

Niech Dzień Dokarmiania Zwierzyny Leśnej przypomina nam, że obok nas żyją dzikie stworzenia, skazane zimą na ciężką próbę. Od nas w znacznym stopniu zależy, ile z nich przeżyje zimę. Sporo zwierzaków przetrwa do wiosny tylko dzięki naszej pomocy, systematycznemu dokarmianiu. Zróbmy coś dla nich, leśni mieszkańcy zasługują na wsparcie …

JP