Bagnami określa się obszary stale podmokłe o utrzymującym się nadmiernym nawilgoceniu, porośnięte roślinnością przystosowaną do specyficznych  warunków związanych z wodą, czyli roślinnością łąkowo-bagienną i błotną. Wszelkie mokradła odgrywają w lesie niezmiernie istotną rolę, poprawiając warunki wilgotnościowe sąsiadujących terenów, tworząc niezwykle ciekawe środowisko, w którym dogodne warunki dożycia znajduje wiele gatunków roślin i zwierząt związanych z  wodą.

W bagnach w wyniku procesów utleniania związków organicznych tworzy się torf. Nauka zajmująca się badaniem genezy i funkcjonowania bagien to paludologia. Czasami bagno traktowane jest jako synonim torfowiska. Ze względu na sposób zasilania obszaru zabagnionego wodą słodką, wyróżniamy cztery rodzaje bagien, z których te nad Gąsawką to bagna fluwiogeniczne, czyli takie, którym towarzyszą cieki i są zasilane ich wezbranymi wodami. Na bagnie przy ścieżce rosną typowe dla tego środowiska drzewa takie jak olsza czarna, brzoza omszona, jesion wyniosły, a także sosna. Mają jednak trudne warunki do wzrostu i rozwoju, w związku z czym karłowacieją i żyją znacznie krócej. Bogato reprezentowane są tu krzewy, zwłaszcza liczne gatunki wierzb, kruszyna pospolita, bez czarny i inne.

Szczególna rola ekosystemów mokradłowych w lasach znalazła odzwierciedlenie w co najmniej kilku aktach prawnych określających zasady prowadzenia gospodarki leśnej przez administrację Lasów Państwowych. Ma to szczególne znaczenie. W znacznie większym zakresie dotyczy to mokradeł niezalesionych, stanowiących śródleśne bagna i wody, niż lasów na siedliskach podmokłych. Zgodnie z ustawą o lasach, lasy przy rzekach i potokach, a także na wododziałach mogą być uznawane za tzw. wodochronne i zaliczane do lasów ochronnych.

W praktyce oznacza to ograniczenia w przeznaczeniu terenu pokrytego lasami na inne cele. Dla takich specjalnych lasów opracowano odrębne zasady zagospodarowania, podwyższając w nich wiek rębności, zalecając inny rodzaj rębni, niż w zwykłych lasach gospodarczych224. Lasy chroniące zasoby wód powierzchniowych i podziemnych na siedliskach wilgotnych i bagiennych, oraz położone na terenach okresowo zalewanych wzdłuż rzek, potoków i zbiorników wodnych (tzw. lasy wodochronne), zajmują na terenie Nadleśnictwa Gołąbki 30,06% powierzchni.