Przyroda nie zna pojęcia szkodników, jest ona doskonałym samoregulującym się układem, w którym wszystkie żywe organizmy żyją w równowadze. System ten został zakłócony działalnością człowieka, który przekształcił naturalne ekosystemy w lasy gospodarcze, narażone w znacznie większym stopniu na wystąpienie zjawisk o charakterze klęskowym.
Wraz z wprowadzeniem gospodarki leśnej pojawiło się pojęcie szkodnika, czyli istoty wyrządzającej szkodę, mogącej naruszyć trwałość lasu, a nawet zagrozić jego istnieniu. Szkodniki owadzie dzielimy na pierwotne, czyli zjadające aparat asymilacyjny drzew oraz wtórne, atakujące drzewa osłabione różnymi czynnikami. Żerują one pod korą lub w drewnie i bardzo często powodują zamieranie drzew. Leśnik jako obserwator lasu, kontroluje występowanie owadów różnymi metodami w celu określenia zagrożenia.
Jedną ze skuteczniejszych metod monitorowania ich ilości jest odłów. Konieczność ingerowania w przyrodę dla ochrony lasu zachodzi dość rzadko. Obecnie głównym zadaniem leśników jest zwiększenie naturalnej odporności lasów poprzez różne działania, jak chociażby przebudowę drzewostanów jednogatunkowych na mieszane o złożonej strukturze wiekowej i przestrzennej.
Webcontent-Anzeige
