Hodowla lasu domeną leśników ...

Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów. Korzysta z dorobku nauk przyrodniczych, m.in. klimatologii, gleboznawstwa, botaniki czy fizjologii roślin.

Jesienne prace w lesie: Spotkania z Lasem jesienne prace w lesie - YouTube

W pracach hodowlanych leśnicy dążą do dostosowania składu gatunkowego lasu do siedliska. Dzięki temu las jest bardziej odporny na zagrożenia. Jeśli nie powstał w sposób naturalny, jest sadzony przez leśników. Sadzonki hoduje się w szkółkach, większość z nich to szkółki klasyczne, w których produkuje się sadzonki z odkrytym systemem korzeniowym. Oprócz nich istnieją nowoczesne szkółki kontenerowe, z których pochodzą sadzonki z zakrytym systemem korzeniowym oraz sadzonki mikoryzowane. Ta nowoczesna technologia zapewnia produkcję najlepszej jakości materiału sadzeniowego, zapewniającego bardzo wysoką udatność upraw.

Uprawy są poddawane zabiegom pielęgnacyjnym i ochronnym. Zabiegi te mają stworzyć optymalne warunki wzrostu dla drzew najbardziej pożądanych w składzie gatunkowym rosnącego drzewostanu, często o najlepszych cechach wzrostowych i jakościowych. O przebudowie dzrewostanów iglastych wyrosłych na gruntach porolnych mówi załączony film: Przebudowa drzewostanów iglastych na gruntach porolnych from Lasy Państwowe on Vimeo

Ostatnim elementem hodowli jest wycinka drzew dojrzałych, tak aby możliwe było odnowienie lasu, w sposób optymalny dla wymagań rosnących gatunków drzew. Pozostawia się przy tym pojedyncze drzewa najlepsze, najstarsze, dziuplaste, w celu ich naturalnego odnowienia, zachowania najcenniejszych okazów lub zapewnienia warunków życia dla innych organizmów.

Nadleśnictwo Gołąbki położone jest na terenach związanych z najstarszym osadnictwem ludzkim na ziemiach polskich. Mieszkańcy Biskupina, a później innych osiedli związanych z początkami Państwa Polskiego karczowali miejscowe lasy i przeobrażali krajobraz, który nabierał stopniowo charakteru rolniczego.

Obecnie lesistość w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Gołąbki wynosi tylko 12,6 %. Istniejące kompleksy leśne są bardzo rozdrobnione, a głównym gatunkiem jest sosna zwyczajna, choć większość siedlisk jest odpowiednia dla dębu. Stąd wynika główne zadanie dla pałuckich leśników, jakim jest przebudowa lasów z iglastych na liściaste i mieszane. Obecnie prowadzona hodowla lasu opiera się na pełnym szacunku dla przyrody i przekonaniu, że najlepsze efekty uzyskuje się naśladując naturalne procesy w niej zachodzące.

Nadleśnictwo nasze posiada bogatą bazę nasienną, w której najcenniejsze są wyłączone drzewostany nasienne takich gatunków jak dąb szypułkowy, buk zwyczajny i daglezja zielona oraz gospodarcze drzewostany nasienne sosnowe, dębowe, bukowe, brzozowe, daglezjowe i modrzewiowe.

Leśnicy co roku sadzą około 500 milionów drzew w całej Polsce. Dzięki temu młode sadzonki zajmują miejsce drzew wyciętych na potrzeby surowcowe: Spotkania z lasem Sadzenie lasu - YouTube ; Od nasiona do drewna - YouTube

Zebrane w nich nasiona wysiewa się na szkółce leśnej w Mięcierzynie, gdzie rocznie produkuje się ponad 3 mln. sadzonek. Wykorzystuje się je do odnowienia lasu i zalesień zarówno w Lasach Państwowych, jak i prywatnych. Tam, gdzie to możliwe wykorzystuje się odnowienie naturalne. Młode uprawy leśne wymagają wiele opieki zanim wyrośnie z nich potężny, wspaniały las. Młode drzewka silnie konkurują z chwastami, które należy wykaszać. Do czasu zetknięcia się ze sobą gałązek drzew wykonujemy zabieg pielęgnacyjny zwany czyszczeniami wczesnymi, w ramach którego regulujemy głównie skład gatunkowy. Później dochodzi do zwarcia i drzewka zaczynają ze sobą konkurować, usuwa się posiadające cechy niepożądane. Czynność ta nazywa się czyszczeniem późnym. Spośród kilku tysięcy drzewek, jakie sadzimy na hektarze dojrzałość osiągnie tylko kilkaset. W ramach tzw. trzebieży wczesnej wybieramy te najlepsze, zwane drzewami dorodnymi. Pozostałe mają wywierać na nie korzystny wpływ, usuwamy natomiast takie, które im zagrażają. Zabieg taki powtarza się co kilka lat. Wreszcie nasz las osiąga dojrzałość i nadchodzi czas na zmianę pokolenia. Zabieg, dzięki któremu to uzyskujemy nazywamy rębnią. Jest to ogół czynności, dzięki którym w miejsce starych drzew wyrastają młode. Przy zastosowaniu odnowienia naturalnego pod osłoną starego drzewostanu wzrasta jego liczne potomstwo. W taki sposób naśladujemy naturę, wyprzedzając tylko zachodzące w niej procesy.