Polska posiada niewielkie zasoby wody słodkiej, które w przeliczeniu na jednego mieszkańca są porównywalne z Egiptem. Wiele regionów naszego kraju boryka się z problemami deficytu wodnego, spowodowanego niskimi opadami oraz niewłaściwie przeprowadzonymi melioracjami wodnymi, polegającymi na odwodnieniu terenu. Duże zużycie wody powoduje również przemysł.

Do końca lat 80-tych XX wieku realizowano w Polsce założenia zwiększenia produkcji rolnej i leśnej. W tym celu „uproduktywniono" obszary, które dotychczas nie produkowały na potrzeby społeczeństwa. Głównym narzędziem służącym do realizacji tego celu były melioracje odwadniające. W ten sposób pozbawiono naturalnego charakteru wiele torfowisk oraz doprowadzono do zaniku niewielkich oczek wodnych. Niewątpliwie miało to również wpływ na obniżenie poziomu wód gruntowych. Przeciwdziałanie polegało na poprawie struktury bilansu wodnego, która jest realizowana głównie w drodze zwiększenia lub odbudowy zdolności magazynowania wody, czyli retencji w zlewni.

Najprostszym sposobem zniwelowania niekorzystnych warunków wilgotnościowych, realizowanym przez tutejszych leśników, jest wykorzystanie istniejących możliwości retencjonowania wody w oparciu o cieki i zbiorniki wodne. Generalnie uznaje się, że mała retencja oznacza zatrzymanie lub spowolnienie spływu wód w obrębie małych zlewni, przy jednoczesnym zachowaniu i wspieraniu krajobrazu naturalnego. Dlatego też, zadanie to realizowane jest poprzez budowę w dogodnych miejscach różnego rodzaju budowli wodnych, głównie zastawek piętrzących oraz zbiorników w naturalnych obniżeniach terenu.

Efektem tych działań jest zatrzymanie i podniesienie poziomu wody oraz korzystny wpływ na miejscowy mikroklimat. Ma to niebagatelne znaczenie dla wzrostu możliwości produkcyjnych siedlisk leśnych. Najważniejszym efektem jest jednak zapewnienie wielu organizmom dogodnych warunków do bytowania, a co za tym idzie wzrost różnorodności biologicznej kompleksu leśnego.

Sprawne działanie w zakresie okresowego odwodnienia i ponownego nawodnienia, zapewni realizację celów systemu melioracyjnego, czyli regulowanie stosunków wodnych w glebie. Działania w zakresie małej retencji wodnej wykorzystują stosowane od lat i powszechnie znane w inżynierii środowiska rozwiązania techniczne. Zmienił się tylko pryzmat, przez który patrzymy na ich zastosowanie. Teraz służą poprawie warunków wodnych i ochronie ich zasobów, czym stanowią potężne narzędzie ochrony przyrody.